Jerzy Wielicki  (1928 Warszawa – 1996 Gdynia)

Studia   rozpoczął w roku 1947  w sopockiej szkole plastycznej.  Osobowość twórcza artysty rodziła się  pod okiem wielu znakomitości polskiego malarstwa. Pierwszymi nauczycielami   młodego studenta byli profesorowie Juliusz Studnicki  i Jacek Żuławski  mający za sobą krótki okres nauki w paryskiej filii krakowskiej  ASP. Ostatni rok studiów Wielicki spędził już w Warszawie , kończąc je w 1951 roku u prof. Jana Seweryna Sokołowskiego, mającego przedwojenne doświadczenia z ugrupowaniem „Pryzmat”, podobnie zresztą jak Juliusz Studnicki , który był współzałożycielem „Pryzmatu”. Rodowód artystyczny wywodził się zatem z głębokiej tradycji malarstwa postimpresjonistycznego opartego na poszukiwaniach  kolorystycznych . Artysta interesował się również  rosyjską awangardą , wszystko to spowodowało  indywidualne , bardzo osobiste spojrzenie na sztukę. Sztukę opartą na wielkiej wiedzy wynikającej z geniuszu profesorów, talencie, lekkiej ręce, pewnej zwiewności formy, swobodnym  rozstrzyganiu zagadnień narracyjnych i  niezwykłym stosunku do koloru.  Artysta ostatnie lata swego życia spędził w Gdyni. W 1972 roku  otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Szczecina na Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego, a w 1982 roku pierwszą nagrodę w międzynarodowym konkursie firmy Rowney w Londynie. Prace twórcy prezentowane były na licznych wystawach między innymi w Szwecji, Wielkiej Brytanii, Francji, Finlandii.