Mieczysław Baryłko (1923, Siedlce – 2002, Sopot)
Więzień Pawiaka, obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Gross Rosen i Flossenbergu. Po wojnie przez krótki czas przebywał w Elblągu. W 1946 roku przyjechał do Sopotu, gdzie rozpoczął studia plastyczne. Malarstwo studiował pod okiem Janusza  Strzałeckiego i  jego asystentki Marii Rostkowskiej . Dyplom uzyskał w 1953 roku, ale już od roku 1950  pracował jako asystent w Pracowni Malarstwa Architektonicznego następnie w Pracowni Rysunku Wieczornego. Zaangażowany był w odbudowę ulicy Długiej i Długiego Targu w Gdańsku. .  Brał udział w warszawskim „Arsenale”. Był malarzem konsekwentnym , programowo realizującym założenia  realizmu. Jego martwe natury do dziś wzbudzają zachwyt. Na uczelni pracował do 1972 roku.  Kulminacją jego artystycznej drogi były studia nad malarstwem dawnych mistrzów. Studia te zaowocowały cyklami : „ Cztery pory roku”, „Zakochani „  i  cyklem biblijnym. Mieczysław Baryłko , emocjonalnie angażował się w sprawy polityczno - społeczne, ale przez całe życie wierny był swoim ideałom. Dziś po latach widać jak ważnym artystą był dla sopockiego środowiska. Jego prace w swoich zbiorach posiada Galeria Drezdeńska.