Ratusz Głównego Miasta, (1921 - 1926)

Ratusz Głównego Miasta, (1921 - 1926)
Autor: Hellingrath Berthold Frantz
Tytuł: Ratusz Głównego Miasta, (1921 - 1926)
Technika: Akwaforta, papier czerpany z filigranem
Rozmiar: 21,3 x 15,3 cm. kompozycja , 39,4 x 29,5 cm. całość, nieoprawiony
Sygnatura: p.d. B. Hellingrath; poniżej drukiem: Langer Market

Autor: Hellingrath Berthold Frantz
Tytuł: Ratusz Głównego Miasta, (1921 - 1926)

Technika: Akwaforta, papier czerpany z filigranem
Rozmiar: 21,3 x 15,3 cm. kompozycja , 39,4 x 29,5 cm. całość, nieoprawiony
Sygnatura: p.d. B. Hellingrath; poniżej drukiem: Langer Market
Berthold Frantz Hellingrath (1877 Elbląg – 1954 Hanower)
Wybitny gdański akwaforcista, znany wedutysta, autor niezliczonej ilości rysunków, gwaszy, akwarel, akwafort, akwatint, litografii oraz obrazów olejnych. Urodzony w rodzinie elbląskiego krawca. Matka pochodziła z Królewca a ojciec z Gryfic. W 1882 roku wraz z rodzicami przeprowadził się do Gdańska. Do Elbląga powrócił po 20 latach, gdzie powstało bardzo wiele ciekawych prac, jednak większość z nich zaginęła podczas działań wojennych. Prace dotyczące motywów elbląskich są dziś wielką rzadkością. Pierwszymi nauczycielami małego Bertholda byli znani gdańscy malarze Wilhelm August Stryowski, Bernhard Sturmhöfel oraz berlińczyk Frido Badt. Wielką rolę w jego edukacji artystycznej odegrał inny gdański malarz Arthur Bendrat, późniejszy przyjaciel, który namówił go na studia w Królewskiej Szkole Rzemiosł w Dreźnie. Hellingrath studiował jeszcze w Monachium oraz ponownie w Dreźnie w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych u znanych malarzy , profesora Carla Bantzera i Gottharda Kühla. W tym czasie Hellingrath przyjaźnił się z innymi malarzami malującymi Gdańsk, Fritzem Pfuhle oraz Alfredem Scherresem. Z Fritzem Pfule odbył nawet , służbę wojskową w Cesarskiej Stoczni w Gdańsku , polegała ona na malowaniu gdańskich pejzaży. Obrazy służyły do wyposażania pomieszczeń na okrętach wojennych. Wojna oraz ciężkie czasy, zmusiły artystę do szukania możliwości utrzymania niedawno założonej rodziny. Hellingrath dużo wystawiał, przede wszystkim zajmował się grafiką , malowaniem portretów oraz projektowania banknotów i znaczków Wolnego Miasta Gdańska. W 1925 roku wraz z żoną opuścił Gdańsk przenosząc się do Hanoweru. Objął tam katedrę malarstwa akwarelowego, rysunku, aktu, następnie malarstwa architektonicznego. W 1928 roku został profesorem honorowym. Dalej wiele malował, jego twórczość malarska mocno nawiązywała do okresu drezdeńskiego gdzie otarł się o całą czołówkę niemieckiego ekspresjonizmu. Jego malarstwo nie zostało jednak zaakceptowane przez krytykę do tego doszedł jeszcze okres nazistowskich rządów, który okazał się zabójczy dla jego kariery artystycznej. Pozbawiony został przez nowe władze przynależności do Związku Artystów Rzeszy. Pomimo pracy na Politechnice Hanowerskiej jeszcze do 1948 roku w zasadzie nie powrócił już do dawnej świetności. Po wypadku samochodowym do którego doszło w 1954 roku w wieku 77 lat zmarł w Hanowerze. Berthold Hellingrath pozostawił w swoich pracach wyjątkowy sentymentalny obraz Gdańska z jego wąskimi uliczkami, starymi nabrzeżami, zaułkami, przepiękną architekturą Gdańska, którego już nie ma, zaginął w pożodze wojennej. Jego melancholijne, tworzące nastrój przemijania akwaforty, oglądane dziś po latach przywodzą na myśl nieliczne chwile w historii tego portowego miasta, kiedy życie płynęło tu w dostatku i dobrobycie.
Komentarze
Ta witryna korzysta z plików cookie. W ustawieniach swojej przeglądarki internetowej możesz w każdym momencie wyłączyć ten mechanizm. W celu pozyskania dodatkowych informacji na ten temat zobacz informacje o cookies.
OK, zamykam