Witamy

 Galeria Essey jest portalem sztuki i specjalizuje się w prezentacji europejskiego malarstwa marynistycznego oraz malarstwa artystów związanych z Wybrzeżem. Przedstawiamy również malarzy XIX-wiecznego Gdańska, a także mało znanych twórców Wolnego Miasta Gdańska.

Jednym z podstawowych tematów jest  jednak prezentacja malarzy sopockich. Zaraz po wojnie sopocką szkołę malarstwa tworzyli wielcy artyści: Artur Nacht-Samborski, Juliusz i Łada Studniccy, Jacek i Hanna Żuławscy, Józefa i Marian Wnukowie, Janusz Strzałecki, Piotr Potworowski i Jan Cybis. Tu powstał termin „szkoła sopocka”, o który do dziś trwają spory. Dylemat polega na tym czy był to nurt, styl, czy może tylko postawa miejscowych malarzy wobec wszechobecnego wówczas socrealizmu.

Wiele miejsca poświęcamy również aktualnym wydarzeniom artystycznym mającym miejsce na Wybrzeżu.

PRACA MIESIĄCA

Matka Boska z dzieciątkiem
Krauskopf Bruno


O autorze:

Bruno Krauskopf (1892, Malbork – 1960, Berlin)

Pochodził z Malborka, był niemieckim modernistą. Jako młody uzdolniony chłopiec rozpoczynał od tworzenia chromolitografii w Berlinie. W wieku 18 lat podjął studia w berlińskim Muzeum Dekoracji u Emila Doeplera. Szybko rozwijająca się kariera młodego artysty pozwoliła mu na organizację wielu wystaw między innymi z Wilhelmem Kohlohffem i Harrym Deierlingiem. W tym czasie tworzył prace graficzne. Do 1933 roku był członkiem „Berlińskiej Secesji” W latach 20 XX wieku poszukiwał swojego nowego wyrazu przechodząc od ekspresji do impresji. Jego obrazy zaliczane do ekspresyjnego realizmu są składową tych dwóch stylów , wyróżnia je wysoka jakość artystycznego kunsztu. Wiele podróżował, ilustrował książki i projektował dekoracje filmowe, był także scenografem. Narodowi socjaliści zaliczyli malarstwo Krauskopfa do „sztuki zdegenerowanej” i skonfiskowali wiele jego obrazów. Zmuszony był opuścić Niemcy i udał się do Norwegii, tam ponownie się ożenił i z nową żoną zamieszkał w Stavanger. Po wojnie oskarżony został o szpiegostwo na rzecz Niemiec i wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Przy wsparciu George’a Grosza nawiązał współpracę ze sceną artystyczną Nowego Jorku. Wystawiał w największych galeriach świata. Na koniec życia ponownie osiadł w Berlinie.