Stanisław Żurawski (1889 Kowno – 1976 Kraków)
Był uczniem Józefa Mehoffera i Wojciecha Weissa. Studiował w krakowskiej ASP (1907-1913). Malował portrety, martwe natury, pejzaże oraz kompozycje figuralne. Głównym tematem jego obrazów były akty, malował młode kobiety przeważnie w kąpieli, a także w pościeli oraz na tle tkanin i poduszek. Wyraźnie widać, iż inspirował się z zachowaniem estetyki, sztuką swego akademickiego profesora Wojciecha Weissa. W roku 1925 przystąpił do Stowarzyszenia Cechu Artystów Plastyków „Jednoróg” . Dołączył do członków założycieli : Jana Hryńkowskiego, Felicjana Szczęsnego Kowarskiego, Jana Rubczaka, Wiesława Zawadowskiego. Manifest zrzeszenia ogłosił Tadeusz Seweryn. Chodziło o dopuszczenie do świadomości wielu poglądów na sztukę, nieograniczanie jej treściami literackimi, nie krępowanie wolności artystycznymi doktrynami. Artyści ”Jednoroga” nawiązywali do sztuki zachodnioeuropejskiej, nie poprzestawali na impresjonistycznym traktowaniu koloru. Nie chodziło o analizę lecz o syntezę, nie o barwę lecz o formę. Stanisław Żurawski bywał przed wojną nad polskim morzem i z tego okresu pochodzi wiele ciekawych morskich pejzaży, chętnie malowanych i traktowanych na równi z martwymi naturami oraz aktami.