Zbliża się XVI edycja wystawy „Ocalić od zapomnienia” organizowanej przez Związek Polskich Artystów Plastyków i Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku. W tym roku wyróżniono Bogdana Cierpisza.
Przypomnę, że cykl wystaw zapoczątkowany został w 2003 roku, i ma już swoją tradycję, prestiż oraz siłę oddziaływania. Pomysłodawcą organizacji wystaw jest znakomity sopocki malarz Krzysztof Izdebski Cruz. Prezentacje mają na celu przypomnienie wyjątkowych osobowości malarskich i ich dzieł, powoli zapominanych, odchodzących w niepamięć, których malarstwo dziś już może nie wywołuje takich emocji jak przed laty, nadal jednak nie traci swoich walorów artystycznych i może zaświadczać o dużym talencie autorów.
W poprzednich latach prezentacje odbywały się w nieregularnych odstępach czasowych, rocznym i dwuletnim, ale nie miało to większego znaczenia na ich wartość artystyczną. Ostatnio wyróżnionymi osobami byli dwaj znakomici artyści Zygmunt Karolak i Stanisław Wójcik. Okazało się, że były to jedne z najlepiej przygotowanych przez ZPAP wystaw ostatnich lat. Zbliża się XVI edycja wydarzenia. Do tej pory zaprezentowano między innymi takich artystów jak: Zdzisław Kałędkiewicz, Roman Usarewicz, Kazimierz Ostrowski, Mieczysław Baryłko, Piotr Zajęcki, Kazimierz Śramkiewicz, Zdzisław Walicki i Rajmund Pietkiewicz. Wybitni malarze, którym przypomnienie się należało. W wielu wypadkach to ostatnia chwila, kiedy żyje jeszcze rodzina artysty i jest możliwość swobodnego dotarcia do dzieł malarzy ratowanych przed zapomnieniem. To dziedzictwo kulturowe Gdańska, miasta które w powojennej historii sztuki jest jednym z ważniejszych ośrodków malarstwa w Polsce.
W tym roku przypomnienie przypadło artyście, którego nie znałem, a jest nim Bogdan Cierpisz, artysta wywodzący się i wychowany na kolorystycznej estetyce ”szkoły sopockiej”. Bogdan Cierpisz (1930-1994) urodził się w Puławach, studia ukończył w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Malarstwa w pracowniach profesorów: Jana Cybisa, Stanisława Borysowskiego, Jana Wodyńskiego i Jacka Żuławskiego. Malarzy którzy w powojennych latach polskiej sztuki odegrali znaczące role. Związani z Gdańskiem, Warszawą i Toruniem wychowali wielu wybitnych artystów, do których niewątpliwie należał Bogdan Cierpisz. Dyplom artysta uzyskał w 1957 r. Od 1949 roku mieszkał w Gdańsku. Brał czynny udział w odbudowie zniszczonego podczas wojny starego miasta. W 1958 roku został członkiem Gdańskiego Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków. Od 1957 do 1970 roku pracował w Studium Nauczycielskim w Gdańsku jako nauczyciel wychowania plastycznego. W latach 1970-1994 był akademickim wykładowcą przedmiotów plastycznych w Wyższym Studium Nauczycielskim, a następnie w Instytucie Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Jego prace pokazywane były na wystawach indywidualnych i na ponad 200 zbiorowych. Artysta często uczestniczył w plenerach i sympozjach malarskich. W latach 1975-1979 pełnił funkcję kierownika naukowego plenerów między innymi we Fromborku i Władysławowie. Był wielokrotnie nagradzany i odznaczany za działalność pedagogiczną i plastyczną.
Nikłe strzępy informacji przedostające się do publicznej wiadomości nie pozwalają na szersze omówienie jego twórczości, być może po wystawie i zapoznaniu się z jego dziełami będzie można szerzej opisać jego twórczość. Niewątpliwie Cierpisz był kolorystą i poświęcił swoje malarstwo tendencji, która po skończeniu przez niego gdańskiej uczelni w 1957 roku odchodziła już w zapomnienie. Pod koniec swoich studiów zaliczył zajęcia z Janem Cybisem podczas jego kilku miesięcznych wykładów w Gdańsku. Przypomnę, że Cybis był jednym z kapistów, uczniem wielkiego Józefa Pankiewicza. Mam nadzieję, że na wystawie Bogdana Cierpisza odkryć będzie można echa przedwojennego polskiego malarstwa kolorystycznego. Estetyki która do dziś wywołuje wśród polskiej publiczności wielkie poruszenie.
Wystawa artysty odbędzie się w Galerii ZPAP Gdańsk ul. Piwna, od 10.10 do 30.10.2020.
Stanisław Seyfried